Böyle bir hayatın, "bir de bakmışsın"ı olmaz. Bunu kendi kendimize tekrarlayarak başlayabiliriz işe. Çünkü her neyse o "bir de bakmış" olan, en azından gayet iyi biliyoruz ki, aman aman bir öznesizleşme demektir bu, biz değiliz,o duraksayıp da bir de bakan, hayat-hayatın kendisi: bu yüzden pür anlamsızlık.
Ama biz insanız, ille de istiyoruz ki bal özünü, acının bile. Ki yoktur, ki yoktur indimizde bunun harcı. Anlamayız, anlayamayız: biliyoruz, bize düşen sezmek oluyor. Ki onu da seçemeyiz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Beni kâle almanızın kıvancıyla doluyum.