Bu şehri 3 ay sonra yine sevmedim - sevemedim. Neyse, Baba Sümran'ın salonundan puslu sabaha bir iki şey yazayım dedim. Öğleden sonraki deniz otobüsü öncesi. Kahvaltı edilecek. Dün kampüste Erhan Babamı sonra kahvenin birinde Üstün Babamı uzun süre sonra görme şerefine eriştim. İyi geldi vesselam.
Böyledir Ekim denen şey.
Resim: Resul Aytimur- Odalık
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Beni kâle almanızın kıvancıyla doluyum.