Çipuranın Akşamı

Çipura yorgun argın vardığı odasında kendi kendine bir sigara yakmayı hakettiğini söyledi ve yaktı. Uzun uzun dumanı izledi. Sigaranın yarısını kirli çay tabağı içti. En az kendisi kadar yorgun argın körebe çiçeklerine, sulanmamış ve hüzzamlı, morperi böceklerine ve şeftali böceklerine baktı. Ve büfelerin içini temizlemeyeli seneler olduğuna karar verdi. O zamanlar yazlar Çipuranın kendi kendine verdiği sözleri unuttuğu "kul akşamlar"a denk düşer. Tek tük çıkarsaydı Calvino evlerinden dışarı- bir güneşin patlağında yıkanmaya, eni konu şehir de kendisine bütün kucağını açardı. Bütün ve kara kucağını elbet de. Aksini düşünmek Çipura'nın ironik kinizmine ihanet olur..