1.Mazhar Osman'ın tespitleri yanlış: Tütün yalnızca
başlangıçta uyarıcı değildir, sonra da bu özelliğini korur.
Zehirlenme olasılığı vardır elbette, sütten ya da hazır
yiyeceklerden zehirlenme olasılığından fazla değildir bu.
Zehirlenme olasılığı vardır elbette, sütten ya da hazır
yiyeceklerden zehirlenme olasılığından fazla değildir bu.
2. Tütün alışkanlık yaratır. Bazı şeylere alışmak, bana
kalırsa iyi değildir: Kafa sallamaya, alttan almaya, susmaya, duruma,
durumlara. Bazı şeylere alışmak iyidir: insan gibi yaşamaya,
onurunu korumaya, kendi sınırlarını aramaya.
Tütün yararlı bir alışkanlıktır.
3.Çünkü, uyarıcı niteliğini koruması, gövdemizde bir narkotik
denge oluşmasını sağlar. Bu, mahmurluğu, şapşallaşmayı,
gereksiz heyecanları önler; yaratıcı gücümüze kıvam getirir.
4. Fiziksel yararları vardır: Sindirimi kolaylaştırır; kritik
anlarda kan basıncını denetler; uyumayı ve uyanmayı, hem
uyardığı hem de uyuşturduğu için kolaylaştırır; yalnız
insanlara, daha da yalnız kaldıkları durumlarda eşlik eder.
5.Estetik yararları vardır: dumanı, külü, parmaklara sinen kokusu
güzeldir. (Dumanından, külünden, kokusundan tiksinen çoktur,
insanların estetik anlayışları çok farklıdır. Ben, söz gelimi,
Nuri İyem'in resimlerinden, Adnan Saygun'un müziğinden, Kemal
Tahir'in romanlarından hiç hoşlanmam.)
6. Temelde ucuz, demokratik, insan ilişkilerini kolaylaştırıcı
olduğu şüphe götürmeyecek tütün, bir zehir sayılsa bile,
örneğin siyanüre göre daha fazla ve daha uzun süre işimizi
kolaylaştıran bir keyif maddesidir. Zehirli olmasının bir yararı
da, bir sürü boktan herife de bizim için zararlı olduğu ölçüde
zararlı olmasında aranmalıdır
Bu Kalem Bukalemun, Hil Yayın 1988
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Beni kâle almanızın kıvancıyla doluyum.