Tahliye; akış demek. Belirgin bir tekniğin, bir mekanizmanın, bir toplum mühendisliğinin, bir fütürizmin başvurduğu temalardan biri olarak değil, bir minör hakikat kıpırtısının mütemmim cüz’ü.
Ev, dışı içe bağlayandır. Mekanın poetikasına riayeten, ev içte inşa edilmiş, ideal dıştır. Kaplumbağanın makus kaderi değil, kertenkelenin matuf yoludur. Banyo yaptığımızda, bulaşık yıkadığımızda, balkonu köpüklü sularla sildiğimizde evin muhtelif yerlerine açılmış olan oyuklardan tahliye olan şey, aslında evin devamlılığı ve organikliğinin ıspatıdır. Tüm evlerden tahliye olan su, bir yerlerde buluşur. İnsanın maddiyata yüklediği anlam, bir yerlerde aynılaşır.
Bu aynılıkta yıkanmayı severiz. Alışkanlık bu aynılıktan geçer. Onsuz yapamayız. Aslında onsuz yapmak istemeyiz. Sirkülasyondaki hicvi görmezden geliriz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Beni kâle almanızın kıvancıyla doluyum.