Müttefikliğin Kokusu, Sesi, Şiiri: Günay Yunus.

Lucky Strike’ından içiyor; Be-Bop Sky FM açık. Odasında, odası bir canavar; bizi yutuyor.

*

Biz tam da bu yüzden dünyanın daraldığı noktadayız. Dünya daraldığında ve kıstırdığında, bütün enstürmanlarıyla saldırdığında bize; ittifak düşüncesi yeniden kuruluyor.

*

Biz; müttefikiz, müttefiktik – Günay Yunus’la; hâla, şimdi, now, today.

*

Günay Yunus’ta ittifakı özendiren bir cevher var; dünyaya karşı.

Ama bir ufak raundu kazandığımızda, o yine dünyaya refere ediyor.

Ben bir kez, karşıtlık kurduğumda, - burada karşıtlık kurduğum şey dünya oluyor; onun hemen dışında, ona anti-tez bir şey inşa ediyorum.

*

Bu yanıyla Günay Yunus soğutucu ve doğruyu;

Ben harareti ve yanlışı temsil ediyorum.

*

Yatağı çok rahat – yataktan Günay Yunus’u izlemek insanın uykusunu getiriyor. Karnını acıktırıyor. Günay Yunus burada uyurken, dünya da uyuyor. Aslında.

*

“Ahmet’i hiç görmedim

Evlenmiş duydum

Hayır öbür kızla

Hani öğretmen olan?” Cenk Taner söylüyor. O ozandır.

*

Lucky Strike’ından içtiği her sahneyi ters çevirdiğimizde,

Aslında Lucky Strike’ın Günay Yunus’un tenini içtiğini görüyoruz; gördük.

*

Be-Bop Sky Fm’i bu iki müttefik de, her dinlediklerinde; aslında müttefiklerin

Mekanda yaydıkları Spinoza’dan mülhem sesi, kokuyu, beden hareketlerini

Jazz dinliyordur. Bizim jazz’ı dinlediğimiz durumdan daha çok.

*

Çünkü, bu bıçağın etimizi kesişindeki değil; etimizin bıçağı dilimleyişindeki ses’e ilişkindir.

*

Now, duman yayılıyor – sigarasından; odaya, sonra sokağa, sonra geceye ve sonra – bana, doğru.