27 Eylül 2012 Perşembe

Şiirin Metropolle İmtihanı

Şiir, metropolün yeknesaklığı ve öldürücülüğü karşısında tehdit altında değil. Şiir, 21. Yüzyılda tehdit altında değildir, demiyorum. Tehtidine maruz kaldığı şey, yeknesaklık ve öldürücülük değil. Metropol şiire şirk koşuyor. Şiiri minik Budalarla, paganist metodlarla aldatıyor.

İlk anda akla gelen, bunun böyle olduğu. Bu basit bilgi. Acı bilgi değil. Acı bilgi; sınanmadan kalan bilgidir. Ancak, bilgi ilk gösteren de değil. Metropol ve internet kendi şiirlerini, safkan şiir karşısına konuşlandırmak istiyorlar. Bu bir savaş. Çünkü biz, hayatımızdan şiirin çekilip çıktığını sanırsak, o zaman kendimizden çekiliriz. Hayatımızda şiir sandığımız rastlantısallıklara ihtiyacımız var. Bizi biz yapan hikayelere ihtiyacımız var. Şiir diye itibar ettiğimiz, bir AVM’nin asansöründe karşılaştığımız rayihası binbir semtten duyulan bir kadın. Soyunma kabinine dayanan kem göz.  Size tv’den seslendiğini sandığımız adam. Murakami mesela, bir metropol şiiri. Hakeza Orhan Pamuk.

Masumiyet sizden çalınandır; ve size simülasyonu iade edilendir. Ben masumum çünkü özünde iyiyim. Ben masumum çünkü metrobüste hiç yer kapmak için, içinizden birini ezmedim. Ben masumum çünkü, ben bu kötülük çarkının, bu durumun basit bir hizmetlusuyum.

Hizmet sektörünün kendi şiiri var. Çünkü Ayhan Şahin bilmelidir ki, hizmet bir sektördür. Bach, mesela, kilisenin hizmetlisiydi. Şimdi, Ayhan Şahin, sevgili bayım; inanın  buna - şiir metropolün hizmetlisidir.

Ben safkan şiire inandım. Rilke okudum.
Bugün, metropol, anlamı yitmiş her şeye, herkese; Yılmaz Özdil okumasını salık veriyor. Şiirini yitirmiş metropolde, Yılmaz Özdil, Rilke’ye galebe çalıyor. Ben üniter devlet tapınıcısı ve aralıksız kent soylu biri olsaydım, Yılmaz Özdil vesilesi ile bana hediye edilen şiirselliği reddeder, Karaorman’da bir yürüyüşe çıkar ve gecenin seslerinin başlayacağı noktaya dek, keçi otlatırdım. Çünkü metropol ve internet, anlamı ve uhreviyeti silkeliyor. 

Çünkü metropolün ve internetin bittiği yerde, Karaorman başlar.
Karaorman, şiirin başladığı yerdir.

27.08.2012 tarihinde Mesaisanat.com'da yayımlandı.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Beni kâle almanızın kıvancıyla doluyum.