Reddiyenin Metafiziği

İdrâka giydirilmiş olan deli gömleğini aciliyetle tespit etmek gerek; sen bir başka zamana ertelenmişe güzelleyip duran bir sosyal bilimci ve/ya da bir şair/ ya da bir kadın olma heveslisisin. Dolayısıyla, şimdiyi "o geniş zaman diliminin" bir parçası olarak görmeyip, kendi yaşayamayacağın, çocuklarına ve torunlarına ve kısaca senden sonrakilere de, "yaşamaya imkan bulamayacakları bilgisini ve kabulünü aktaracağın" bir alan olarak tasarlamışsın bir kez. Geniş, çok geniş; ama seni kapsamayan bir alan.

Ama şimdiye dair iri teorilerin, semirmiş kelimelerin var. Şimdiyi güzelliyorsun ama şimdi'de başlamıyorsun. Şimdi'ye ilişkin tombala kesesinden gelişigüzel çektiğin ve hepsi göz kamaştıran onlarca, belki yüzlerce kelimen, teorin, şiirin var. Oysa şimdi kapında, her an, an be an. Ve sen şimdiyle temasını engelleyen bariyerlere bir güzellemeden gayrı ne yaptığını kendine açıklamakla yükümlüsün. "Sakince çimlere uzan, kendini şimdinin müziğine bırak" demeyeceğim sana. Onu "Ressam Olmak"ta John Berger demişti. Sen duymadıysan, senin sorunun ! Üzgünüm. Ama, diyorum ki, en azından şunu yapanların şimdi ile olan temaslarında "jammer" vazifesi görme:

                

             

Çizgi: Ufuk Akbal

                                                                 - Free-lancer bir iş yap: Yapanlar var (Evet var. Geçmiş olsun. Sen yapılabileceğini hiç düşünmemiştin, itiraf et). Yapanları, kendi kısıldığın kapanın büyüsü ile hipnotize etmeye çalışma. Gün 24 saattir. Müzik, 24 saati aşar. Müziğini kendin yarat. Müziğini kendi yaratanlarla didişme. Hırsını alacağın muhattaplar onlar değil. Kuralı reddet, oyunu reddet. Başka oyun elbet bulunur. Sana benzer oyunlar oynayanlar elbet vardır. Tek değilsin. Müstakilsin ama başka müstakiller de var. Yeteneklerini parlat. Yeteneklerin üzre ve içre ol. Yeteneklerinle ve başkalarının dünya üzerindeki "masum ağırlığını" reddetmeden devam et. SSK, vergi, emeklilik vb. bir başka rejimin terminolojisi ile suikast uygulama. Devlete bitişme, devlet ile iş yapma, devletten beklenti içine girme. Memurîne dahil olma. Özellikle, polis olma. Tarihsel ilişkileri tevarüs etme.

- Bir sonraki hamlenin kaygıları ile iç şişirme: Sen bir satranç oyuncusu değilsin. Hayat rasyonaliteden daha çok irrasyonalite içeriyor. 6 küsur milyar oyuncunun hareketini içeremezsin. Gevşe. Bir sonraki hamle "ölüm" olabilir. Bunu kendine kendi bildiğin yöntemle telkin et.

- Cep telefonu kullanma: Yapabilirsin. Özellikle akıllı'sından uzak dur. 24 saat, 7 gün, 1 ay, 1 yıl, 1 ömür bariyerini aşmak için. Zamanı "etlendirmek"- lezzetlendirmek için , çimlere uzanmak, müziğe teslim olmak için. Kendine bu kötülüğü yapma.

- Kredi kartı kullanma: Bir daha böyle bir "cendereye düşmemek için" ya da kısıtlı ekonominin "sürdürülebilirliğini" sağlayan bir aparatus olarak değil, bir kavram olarak bir daha buna dönme. Bunsuz yaşa. Bu varmış gibi davranma. Senin olmayanı, sana kullandırmalarına izin verme. Sana gelince; sen bunu başarabilene kara propoganda ile sokulma.

- Otomobil alma: Yürüyebildiğin kadar yürü. Otostop yapabiliyorsan yap. Toplu taşımanın "topsuz" olduğu anları kestir ve bin.

- Gündelik politikayla ilişkilenme: Seni çürütür. Bitirir. Kelime-i Şehadet seviyesine gelmemiş yani Müslüman olmamış birilerinin Müslümanlık satması ile müşerref olursun. Modern T.C. Tarihinde en lezzet alınan kavganın neden "paralel" üzre olduğunu, neden bunun bir memuriyet kavgası olduğunu yakından deneyimlersin. Sekülarizm satan, seküler metafizikçiler için de bu geçerlidir.

- Şehirden git: Gitme diyeceklerdir. Git. Mülkiyeti sorunsallaştırma. Bırak İstanbul, piyalecilerin, edebiyat edepten gelircilerin, Ey Aziz Süleymaniyecilerin olsun. Önemi yok. Çünkü, onlara razıydın. Bu gelen onlar değil. Bu gelen çağıltı, bir barbar ordusu.  Senin "kökün" mahallen, ilk öptüğün kız, köşedeki fırın olabilir. Buradan bir "kahramanlık hikayesi" çıkartmadan, burayı unutmadan- dünyadaki benzerlerine git.

- Reddet: Reddiye bir metafizik düzlem üzere oynaşır. Reddetme, reddetme girişiminde bulunana, bunu neden başaramadığını sormanın anlamsız olduğu bir hakikat rejimine işaret eder. Reddetmeyi hiç denememiş olan, reddetmeyi bir kez denemiş olan karşısında çaresizdir. Paradigma dışıdır. Reddettin ve aramıza döndün, ne oldu? Bu soruyu soran müstehziye hatırlatın; bir kez reddettin, artık aynı kişi değilsin. Yine reddedeceksin. Fırsat bulursan, yine reddedersin. Şayet döndüğün yerin, "mümkün dünyaların en iyisi" olduğuna kanaat getirdin ise "geçmiş olsun". Bu nedenle reddetme metafiziktir. Hiç reddetmeyenin söylemindeki mutlakîyet karşısında metafiziğin gücüne sığınır.

        

Meram: Yeni Yol Fanzin 1'de yayımlandı.